Το να είμαστε ανοιχτοί να εξετάσουμε ή και να αποδεχτούμε διαφορετικές προοπτικές, μπορεί να αλλάξει τις πεποιθήσεις μας για το τι είναι λειτουργικό και τι όχι και κατ’ επέκταση να διευκολύνει την καθημερινότητα μας.
Το φιλοσοφικό ερώτημα σχετικά με το αν το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο, χρησιμοποιείται συχνά για να δείξει την αισιόδοξη και την απαισιόδοξη εκδοχή μιας κατάστασης. Έχουν, ωστόσο, διατυπωθεί πολλές διαφορετικές απόψεις. Όπως για παράδειγμα, ότι ένα μισοάδειο ποτήρι, δεν αποτελεί ένδειξη απαισιοδοξίας, αλλά μια ευκαιρία για να «γεμίσει» περισσότερο. Να μια διαφορετική, ίσως λιγότερο αναμενόμενη, προοπτική!
Η αντικειμενική πραγματικότητα, αυτή που είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας, είναι ότι υπάρχει ένα ποτήρι που περιέχει ένα υγρό μέχρι τη μέση. Το πώς θα ερμηνεύσουμε αυτή την πραγματικότητα, έχει να κάνει ε το ποιοι είμαστε, την κατάσταση που βρισκόμαστε, τις σκέψεις, τα συναισθήματα μας, τις εμπειρίες μας και ούτω καθεξής. Είναι πιθανό ακόμη και να το ερμηνεύσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν που χρησιμοποιήσαμε αρχικά.
Το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις μας με άλλους ανθρώπους. Έχοντας επίγνωση ότι ο εγκέφαλος μας, είναι «προγραμματισμένος» να βάζει εμάς στο επίκεντρο του κόσμου γύρω μας, μπορούμε να προσπαθούμε όταν και όσο μπορούμε , να μετακινούμαστε ώστε να δούμε τα πράγματα και από διαφορετικές οπτικές. Η εξάσκηση σε αυτή τη δεξιότητα μπορεί να μας διευκολύνει στην επίλυση προβλημάτων, στη διαχείριση διλημμάτων και στην λήψη αποφάσεων. Παράλληλα, μπορεί να συμβάλει στην βελτίωση των προσωπικών και διαπροσωπικών μας σχέσεων, καθώς μας βοηθάει να μπούμε στη θέση των άλλων και να κατανοήσουμε περισσότερα, επιτυγχάνοντας μέσα από αυτά, περισσότερη ευημερία στη ζωή μας.